De aanwezige moeder

 Ik zei het nog, zo ergens eind 2014, tegen mijn kinderen. In 2015 ga ik jullie veel aandacht geven.
Ze knikten en speelden verder zonder op te kijken.

Ik maak even de balans op na één week 2015.
Ik knutselde, bakte, ging op stap, speelde van jeugdsentiment door helemaal op te gaan in driekoningen en deed een extra op woensdagnamiddag door samen koekjes te bakken.




Emma vond de boon in de taart en was de gelukkige.
Van Mona's gezichtje mocht ik geen foto's maken. U snapt het wel.






Voor jullie gaan denken dat dit een perfect plaatje lijkt: 
de keuken was een slagveld
de vloer ook
enkele koekjes van de tweede lading waren te bruin voor consumptie
Mona lustte de taart niet
voor de koekjesfoto schoof ik alle rondliggende rommel aan de kant
het regende toen we op stap gingen




Reacties

  1. ☺️ voor alles (en zeker voor die laatste paragraaf)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtige mutsen en capes zie ik. Heel mooi Mijn keuken is elke dag een slagveld (behalve wanneer de hulp geweest is)en soms voel ik een beetje frustratie, maar het is zo. En je hebt het toch maar gedaan. Dat koekjes bakken :-). Dat vergeten ze niet. O. En hier lustten ze ook niet allemaal de driekoningentaart hoor. Foto's heb ik niet eens getrokken. Daarvoor was het een te grote bende ;-) in de keuken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geen wonder dat Emma de boon vond dan, aangezien Mona haar taart niet at ;) Herkenbaar overigens, mijn oudste vroeg terwijl ik oliebollen stond te bakken : mam denk je dat ze deze keer wel lekker zijn? Fijn die mama herinneringen bouwen haha

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo herkenbaar die laatste paragraaf.. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oef, gelukkig stond de laatste alinea erbij want ik schoot bijna in paniek. ;-) Hopelijk volgen er nog veel weken als deze.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Maar nog altijd even aanwezig! Goed bezig.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Goede voornemens, helemaal goed gegaan! En helemaal 'echt', ha, ha, voor de laatste paragraaf.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. je kan niet bakken, koken, knutselen en spelen zonder een rommelig huis te maken..... maar als iedereen een handje helpt is het zo opgeruimd
    zo een momenten van gezellig samen dingen doen, geven mooie herinneringen voor later....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Op en top een gezinstafereel! Maar oh zo leuk om te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Haha! Zalig leuk, altijd fijn als een blogster ook een glimpje achter de schermen durft geven ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat ben jij toch een geweldige moeder! <3

    BeantwoordenVerwijderen
  12. De rommel in de keuken zullen de meisjes zich later niet meer herinneren, hoor...de mama-dochter-tijd en de heerlijke koekjes daarentegen... :) Lieve groet, V.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een leuke post! Het leven zoals het is...

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De rommel geeft niet, je deed het! En dat telt.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Haha, ik ben blij dat je de laatste alinea hebt toegevoegd! Zo herkenbaar. De kinderen vonden het vast geweldig en mama ruimt de troep wel op... toch? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Grappig want zo herkenbaar! Gelukkig zullen ze de quality time en het plezier onthouden en de rest, ... Welke rest?

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Zalige post! Ik pleit voor een rommelfoto volgende keer!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. haha :) zo gaat dat hier ook altijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. De kinderen zullen het leuk gevonden hebben groetjes Marie-Claire

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Bedankt voor die laatste paragraaf! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Haha, vooral het einde van je blogpost toverde een lach op mijn gezicht. ;-)
    Is het niet overal hetzelfde?!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. maar dat is het leven zoals het moet zijn, fijn, maar niet perfect!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. maar het was LEUK en dat is perfect genoeg :-)
    zus 3

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Dankjewel voor jouw reactie!